Chiapas & Oaxaca in Mexico

Eenmaal over de grens konden we meteen zien dat we in een ander land waren. Mexico is veel weidser. Dorpen liggen verder uit elkaar en we zagen massa’s maisvelden. Heel veel maisvelden en ze waren ook nog eens ontzettend groot. Daarbij lag er amper afval langs de weg. Wel zagen we regelmatig stookplaatsen waar het afval verbrand word. Alleen maar goed dus!

San Cristobal
De eerste dag hebben we lekker rond gelopen door dit stadje. Jeetje, wat zijn er veel kerken! Mooie en minder mooie. Alle kerken worden dan ook druk bezocht. Vooral door de Maya’s. Ze zijn hier overal erg gelovig allemaal, vandaar. Twee van deze kerken staan op een berg. Één hiervan hebben we deze dag ook bezichtigt. Je moet er wel wat voor over hebben want je moet eerst heeeeel veel trappen op. De kerk zelf stelde niet eens zo veel voor maar het uitzicht over de stad des te meer! San Christobal ligt in een dal tussen de bergen. Buiten het centrum om staan huizen dan ook altijd op een helling. Het is een leuk stadje. Een beetje toeristisch, maar niet TE. Er zijn veel  koloniale gebouwen. Ook hier in dit stadje is het redelijk schoon. De gebouwen staan beter in de verf dan in andere landen en in ons huidige hostel is alles veel beter afgewerkt en schoner. Daarbij ligt het vrij hoog waardoor de temperatuur gewoon erg lekker is. Overdag is het lekker warm en s’avonds heb je een vestje nodig. De volgende dag gingen we naar Canon Sumidero. We werden opgehaald bij ons hostel en moesten een stukje lopen om daar in een busje te stappen. Toen de bus eenmaal gevuld was met meerdere toeristen vertrokken we. Het was een klein uurtje rijden. Bij aankomst konden we meteen in een boot stappen en daar gingen we….! Sumidero is een kloof tussen de bergen door. Erg mooi! De boot ging lekker hard, wat ook wel fijn was. Hier op lager wal was het weer erg warm. Af en toe stopte de boot om de mooiere plekken eens rustig te kunnen bekijken. Zo was de bergwand op een bepaalde plaats begroeid met mos. Mos wat los hing vd bergwand; apart! Ook zagen we een krokodil en verschillende vogels. Het hoogste punt van de bergwand was wel 1000 meter hoog. Het was erg mooi. Eenmaal aan het einde kwamen we bij een stuwdam. Hier kon wat gekocht worden vanuit een ander bootje. Daarna op volle snelheid weer terug naar het begin. Van daaruit reden we naar een stadje waar we 1 uur de tijd hadden om rond te lopen. Hier was voor ons niks bijzonders te zien, maar ach … zo is je middag ook weer om. Terug in San Cristobal was het wachten. We hadden de nachtbus geboekt en die vertrok pas om 20 uur. Onze tassen hadden we bij ons hostel kunnen stallen en zodoende konden we rustig ons ding doen. Tja, bij de aanwezigheid van zo veel kerken, moesten we toch ook maar eens een paar kaarsjes aansteken. Toen we bij de kerk waren, waar we dit eigenlijk wilden doen, bleek deze dicht te zijn. Dan maar naar de volgende; ook dicht. Raar hoor maar goed, bij de 4e kerk konden we ze dan toch aansteken en neerzetten. Ja….., ook voor jullie brand er een kaarsje (goed he!). Daarna zijn we nog naar de 2e kerk met uitzicht over de stad gegaan. Deze lag gelukkig iets minder hoog dan de 1e en was dus goed te doen. Uiteindelijk belandden we weer in ons hostel waar we nog even konden chillen. Na het omkleden (nachtbussen zijn altijd koud door de airco) en een drankje op het terras vertrokken we met de bus naar Oaxaca.

Oaxaca
De busrit viel gelukkig mee. De zitplaatsen waren vrij ruim en we hebben allebei redelijk goed kunnen slapen. We waren rond 8 uur s’morgens al daar. We hadden van tevoren een aantal hostels opgezocht en deze in het programma maps.me gezet. Zo zagen we dat het 1e hostel vrij dichtbij zat en dus konden we te voet op pad. Helaas, deze was nog dicht. De volgende was vol. Weer een andere was te duur en zo liepen weer verder. Toen we eenmaal in het centrum zelf kwamen zijn we eerst maar gaan ontbijten. Daarna gingen we weer verder. Nu zagen we vrij snel een hostel. En gelukkig had deze nog kamers en was het niet te duur. Wel had het helemaal geen uitstraling en was het dus ook niet echt een gezellige plek. We hebben onze tassen neer gegooid en zijn eerst een uurtje gaan pitten. Daarna gingen we op zoek naar een leuker hostel. We willen hier toch wat langer blijven en dan is een leuke plek hebben toch wel fijn. Zo hebben we de hele dag door de stad gelopen op zoek naar een hostel. Overal waar we keken was het saai, vol of te duur. We hebben de hele stad gezien en toch niks gezien! Ook konden we nergens een motor/brommerverhuur vinden. Echt in de hele stad niks te vinden! Daar ging ons idee om met een motor of scooter de omgeving te verkennen. Al met al; een PRUTdag! En zo besloten we om te blijven in ons huidige hostel.  De volgende ochtend stonden we op tijd op, liepen naar de plaza om een excusie te boeken en konden we eerst gaan ontbijten. Om 10 uur vertrokken we met een busje. Eerst naar El Tule. Hier staat de breedste boom ter wereld. GAAAF! Dit was echt mooi om te zien. De boom is 54 meter in omtrek. Hij is een beetje ovaal en hij is 2000 jaar oud. Daarna reden we naar een weverij. Hier lieten ze ons zien hoe wol gespint word en hoe kleuren hierin worden aangebracht. Natuurlijk moest er na de uitleg verkocht proberen te worden. Daarna reden we naar een natuurlijke brouwerij. Dit was dan wel weer interessant. Hier maakten ze tequilla. Ze noemen het hier anders (weet de naam niet meer) maar het is tequilla. Wisten jullie dat dit gemaakt word van cactussen?? We kregen eerst de volledige uitleg om daarna te gaan proeven. Natuurlijk zijn er verschillende versies van dit drankje. De pure versie vonden we echt niet lekker. Echter, ze hebben ook vele mixen met fruit; mmmmmmmmmmmmmm!! Alle soorten moesten geproefd worden. Er lag citroen bij, een soort van peperpoeder en ook wormen die je kon eten. Ronald heeft wel 3 wormen op! De held! We hebben ook maar een fles gekocht… Weer verder met de bus, het was echt te merken dat er alcohol gedronken was. Hihihaha!! Nu gingen we naar een ruïne. Het was mooi om te zien maar op de een of andere manier viel de groep een beetje uit elkaar en zo misten we onze Engelstalige uitleg over het hoe en het wat. Eenmaal weer in de bus vertrokken we naar een restaurant om te eten. We zaten met de Engelstalige mensen aan tafel wat leuk was. Na gegeten te hebben vertrokken we naar Azul agua. We reden verder door de bergen omhoog en zagen het uitgestrekte berglandschap. Eenmaal op de plaats aangekomen konden we een stukje naar beneden lopen om daar te genieten van het uitzicht. Er was een kleine waterbron. Het water liep eerst over de berg en vervolgens via de bergwanden omlaag. Bovenop de berg zag je het verkalkte gesteente in meerdere holen. Ook kon je erin zwemmen. Het water wat naar beneden sijpelt zorgt ervoor dat de bergwanden geheel verkalkt zijn, wat een mooi gezicht is. Een erg mooie plek. Hier konden we een uurtje rondhangen voordat de bus weer vertrok. Van daaruit was het nog een uur terug bussen. Het was een volle maar mooie dag vol indrukken. We waren pas laat terug en na een paar drankjes op het terras lagen we al vroeg in bed.
Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen. Relaxe ontbeten en daarna hebben we eerst een trekking van 3 dagen geregeld. Ronald is sinds eergisteren een beetje verkouden en ziekjes door de airco’s in de bussen. Vandaag deden we dus rustig aan. We hebben een stukje van de stad wat beter gezien. Oaxacal is een leuke stad. In het centrum is het een drukte van jewelste, wat gezellig is. Op het plein zitten overal mensen. Schoenenpoetsers, verkopers en gewoon mensen om te chillen. Het is een redelijk toeristische stad maar dan ook door gewone Mexicanen. Er wonen in en rondom de stad 2 indianenstammen en ook zij zijn volop aanwezig. Overal is muziek. Op het plein staat iedere avond een bandje (panfluit) te spelen.  Er zijn veel artiesten die 3 nummers spelen voor een terras en vervolgens met de hoed rond komen. Leuk, maar soms ook vervelend. Ten 1e moet het leuk klinken en ten 2e blijf je geld aan het geven! Daarlangs zie je ook veel bedelaars. Als je hier op het terras zit en je bent aan het eten kun je iedere 5 minuten ‘no gracias’ zeggen. Het word wel vervelend! Maar al met al is het een gezellige stad. Overal zie je kleuren. Marktkraampjes met hun verkoopwaar en zo ook de straatverkopers met vele ballonnen enz. enz. En ook hier stikt het van de kerken. Zo, nu weer genoeg geschreven voor vandaag. We gaan een biertje drinken!

Op zoek naar een leuke bar liepen we door de straten. Zoals gewoonlijk was het erg druk overal. Maar leuke muziek vinden valt hier niet mee. Je hoort overal muziek maar het nummer ‘sounds of silence’ konden we inmiddels wel dromen. We hadden geluk! We keken eens rond en zagen ineens, ergens op een bovenverdieping, een paar mannen met gitaren staan. Even checken dus! Het was een Ierse pub waar inderdaad een bandje begon te spelen. En wat voor band! Ze hadden een goed repertoire. Metallica, Iron Maiden, Halloween enz. En ze speelden ook nog eens goed! TOP dus! We gingen helemaal uit ons dak! Lekker dansen en gek doen. Wel vielen we erg op hierdoor. De Mexicanen zelf zijn niet zo actief. Ze zitten gewoon aan tafeltjes…… te zitten en te eten. Zelfs recht voor het podium stond een tafeltje met eters. En dan staan daar ineens 2 blanke Europeanen te swingen…..! De band zelf vond ons natuurlijk helemaal te gek; eindelijk enthousiast publiek! We kregen dan ook meteen petjes toegeworpen. Al met al was het een te gekke avond! De volgende dag waren we natuurlijk ook niet zo fit. Lekker uitslapen, beetje rondhangen, lekker gegeten en we hebben een trekking geregeld voor de volgende 3 dagen. Die avond lagen we op tijd in bed.
De dag erna werden we op tijd opgehaald. We gingen 3 dagen de bergen in; 3 dagen wandelen door de bergen. We hadden (vanwege mijn knie) bewust gekozen voor redelijk vlakke wandelingen. De taxi bracht ons naar het 1e dorpje. Dit lag op 3200 meter hoogte. Het was een uurtje rijden waarbij we mooie vergezichten zagen. Daar aangekomen kregen we eerst onze cabin toegewezen. Een leuk hutje met een kachel erin. Toen we onze bagage geplaatst hadden konden we vertrekken voor een wandeling van 3 uur. Het was frisjes deze dag; door de hoogte bleven de wolken hangen. Het was een mooie wandeling. We hadden 1 gids maar zij had haar vriendin mee genomen die Engels kon. Dat was voor ons wel zo fijn. Deze omgeving is voorzien van Pineforrest. Het staat hier vol met hoge dennenbomen. Hele grote en vooral hoge bomen. We liepen hier doorheen. Eerst over wat bredere zandwegen en later over kleine bospaadjes. Deze liepen langs kleine kabbelende beekjes. Hier en daar lagen grote rotsblokken. Wat vooral apart is in de omgeving zijn de cactussen. Van die grote en breedstaande cactussen. Het is familie van de cactus waar de tequilla van gemaakt wordt. Ze zijn vooral enorm groot!! Heel erg groot! Sommige zijn wel 100 jaar oud en deze zijn soms wel 3 meter hoog! Als er een bloem in komt blijft deze vaak wel 1 jaar bloeien. Gaat de bloem dood dan gaat ook de cactus dood. Na het afsterven van de bloem groeit er weer een nieuwe cactus. De bloem is eigenlijk een soort van dunnen boomstam en deze kan wel 10 meter hoog worden. Wauw! Na de trekking kregen we lunch. Het eten hier is weer als vanouds en dus niet echt lekker. Daarna konden we het dorpje doorlopen. Echter het was er erg steil. Ook was hier een zipline van 1 km. lang.  Even kijken dus. Die avond werd na het avondeten de kachel voor ons aangemaakt. Dat heb je hier echt wel  nodig want als de zon weg is dan is het ook meteen koud. Zo hadden we een romantische avond. Een lekker muziekje op de computer, met ons schaakspelletje en de gekochte tequilla voor de kachel. De volgende ochtend konden we rustig aan ontbijten voordat we vertrokken. De wandeling was wederom 3 uur en dus hadden we alle tijd. Vandaag zouden we doorlopen naar een 2e dorpje; Llano Grande. We moesten de bagage dus achterlaten en slechts de dagrugzak meenemen. De wandeling van deze dag was mooi maar niet zo bijzonder. Natuurlijk zagen we weer vele grote cactussen. Wel hadden we best wel moeite met de hoogte. Je merkt toch dat er minder zuurstof in de lucht zit. We waren na de 3 uur dan ook blij dat we er waren. Na het eten zijn we zelf nog wat gaan lopen. Ronald kreeg last van zijn darmen. Nouja, hij niet; maar ik wel! Tsjongejonge, ik wist niet dat mensen zo hard konden stinken. Hij had die middag iets scherps gegeten. Kip in een pittige saus! En dat hebben we geweten! Die avond ging de kachel weer aan. Dit keer geen muziek,  maarja….. De 3e dag hadden we weer een wandeling van 3 uur. Dit keer was het pad weer een stuk mooier. We zouden eigenlijk naar een waterval lopen maar toen ze mijn kniebrace zagen wezen ze dat af. En zo liepen we achter onze gids aan kriskras door het bos, wat mooi was. Na de wandeling konden we nog eten (hopelijk minder scherp dit keer) en vertrokken we weer met de taxi, terug naar Oaxaca. Onderweg nog even onze tassen oppikken in het 1e dorp.
Weer terug in Oaxaca gingen we weer terug naar ons oude hostel. We vonden het geen sfeer hebben maar door de dagen heen bleek het toch een leuke plek te zijn. Het is een nieuw hostel wat nog opgekrikt moet worden. Waarschijnlijk is dit plekje over een paar jaar het beste hostel vd stad. Die avond hebben we het rockcafe nog eens bezocht. De dag erna hebben we niet veel gedaan. Uitslapen, over de marktjes lopen, beetje rondhangen….  Die avond hadden we de nachtbus naar Palenque.

Palenque
Het was best een beetje riskie. Het was inmiddels rondom de paasdagen; Semana Santa. Heel Mexico heeft vakantie en dus is het overal druk. Toch vonden we redelijk snel een hostel; gelukkig! Diezelfde middag hadden we een excursie naar de 2 watervallen; Misol Ha en Agua Azul. We moesten om 12 uur paraat staan om te vertrekken. Aangekomen bij de 1e waterval begreep ik wat het betekende dat Mexico vakantie heeft. Jeetje, wat een drukte. We kregen 45 minuten de tijd om hier te kijken. Het was een mooie waterval. Niet heel breed, maar wel hoog. Je kon achter de waterval langs lopen wat erg mooi was. Ook kon er gezwommen worden. De 45 minuten had je hier ook echt wel nodig. Van daaruit reden we door naar Agua Azul. Hier hadden we 2,5 uur de tijd. Ook hier was het erg druk. Agua Azul zijn brede watervallen. De rotsen zijn verkalkt en het water is erg mooi blauw. We liepen door naar boven. Het pad ging steeds verder omhoog. De ene waterval liep over in de andere en het ging maar door en door. Steeds weer waren er nieuwe poeltjes te zien. We hebben de hoogste niet eens gezien, waarschijnlijk ook door de drukte. Bovenin werd er veel gekampeerd. Langs het pad af stonden overal kraampjes met verkoopwaar. Kleding, tassen, kettinkjes en noem maar op. Maar natuurlijk ook eettentjes en mensen die drank, fruit e.d. verkopen. Het was een gezellige drukte in een mooie omgeving. Die avond hebben we het rustig aan gedaan. De volgende morgen stonden we op tijd op om naar de ruines te gaan. Palenque is een historisch belangrijke stad geweest. De ruines laten dit ook zien. Het is een grote stad geweest en ze ligt in de jungle. Het paleis zelf is nog in redelijke staat en je kunt vrij goed zien hoe het vroeger geweest moet zijn. Dan zijn er nog veel andere gebouwen. De een nog groter dan de ander. Toch wel apart hoe ze dit vroeger gebouwd moeten hebben. Ook liggen er nog veel gebouwen verdekt onder de jungle. Na dit alles gezien te hebben zijn we in de stad zelf rond gaan lopen. Palenque is niet bijzonder maar ook niet onaardig. Bij het plaza was het een drukte van jewelste en we konden er lekkere smootie’s drinken. Die avond gingen we naar het restaurant van de Duitser. Hij had er iedere avond een vuurschow staan. Poyers die met vuur om hun nek heen slingeren. Altijd leuk om te zien. Met de aanbieding van 2 drankjes voor de prijs van 1 zijn we cola-rum gaan drinken. Het werd een gezellige avond. Dat was gisteravond. Helaas heb ik daar vandaag toch wel last van gehad. We wilden vandaag eigenlijk de jungle in trekken maar dit hebben we toch maar gecanceld. Mijn darmstelsel was behoorlijk vd wap en dan wil je geen uren in de bus moeten zitten. En zo besloten we om te switchen van hotel om vandaag een beetje luxe en rust te hebben. Het is tenslotte Pasen en dan mag dat best een keer. Van ons goedkope hostel gingen we naar een duurder hotel. Maar dan wel met een zwembad! Helaas konden we wel pas om 15.00 uur in onze kamer. Maar wat heerlijk! Een fatsoenlijke kamer met een warme douche, een TV, airco, een van en vooral…., een goed matras! En natuurlijk dat zwembad!