Brazilië Zuid + beetje Argentinië

Rio
Eenmaal in Rio aangekomen hadden we een reis van zo’n 40 uur achter de rug. We waren bekaf maar tegelijkertijd over onze moeheid heen. Op aanraden van Cor zijn we eerst naar Riotur gelopen om ons te laten informeren over het carnavalsgebeuren. Hier kregen we een goede plattegrond van de stad en een boekje met het carnavalsprogramma. Na geld gepint te hebben probeerden we om via skype (ja ze hebben hier wifi op the airport) naar onze verblijfplaats te bellen. Op internet stond dat ze een pick-up service hebben, we hadden hierom gevraagd maar hier nog steeds geen antwoord op gekregen.  Ook nu namen ze de telefoon niet op. Damn! Om na deze lange reis ons in deze grote stad niet suf te gaan zoeken hebben we maar een taxi genomen naar het adres wat we hadden.  Eenmaal  in de goede straat zijnde konden we het nummer niet vinden en nergens was een hotel of een soort van hostel te zien. Oeiii, en nu…? Gelukkig waren er wat mensen op straat die ons konden helpen. Ze belden naar het nummer en gelukkig werd er nu wel opgenomen. Een vrolijke jongedame kwam al snel aanlopen en bracht ons naar onze verblijfplaats. We moesten door een smalle ingang naar beneden via verschillende trapjes, naar rechts, links de bocht om, via een poort weer omhoog tot de 1^e verdieping en….. toen waren we er. Jeetje…., dit hadden we zelf echt nooit kunnen vinden! Ons guesthouse bleek een homestay te zijn en zo kwamen we bij Maria terecht. Maria is een aardige getrouwde vrouw met 2 kinderen die studeren in Frankrijk. Ondanks dat we iets anders verwacht hadden was dit erg leuk. We woonden voor 1 week echt tussen de lokalen in een middestands-buurt waar veel leven op straat was. Er was maar 1 probleem; we kunnen geen woord Portugees! Oeps…..! Maar… met het NL-SP-woordenboek en het point-it-boekje kwamen we vaak toch best een eind(je!). Maar goed, we kwamen dus rond een uur of 19.00 uur aan bij Maria en na een kort praatje (gebarentaal dus!) zijn we meteen ons bed in gedoken; SLAHHAPEN!!!

De volgende dag hebben we eerst rustig aan gedaan. In Bali hadden we goedkkope bonte kleren gekocht voor de carnaval. Ronald heeft een rode broek met zwart en knalgele lijnen erin en een blauwe hawai-blouse voor erbij.  Ikzelf heb een bont jurkje gekocht, heel kleurrijk maar wel zodoende  dat ik hem het hele jaar nog kan dragen. Na ons klaar gemaakt te hebben zijn we op zoek gegaan naar de goede bus en zijn we midden in het centrum uitgestapt op zoek naar het carnavalsgedruis! Dit viel een beetje tegen want we moesten echt zoeken naar de goede straat. Met hier en daar een tussenstop voor een biertje of om wat te eten hebben we best een behoorlijk stukje stad gezien. Het was nergens echt druk en eigenlijk liepen er amper mensen in carnavalskleding rond, behalve wij dan! Je zou bijna zeggen dat wij, vooral Ronald, voor gek liepen! Wel zagen we meteen de wagens al opgesteld en klaar staan voor de parade en na aardig wat gelopen te hebben kwamen we ook uit bij de goede straat. Het was een erg grote straat met veel volk maar het was ook duidelijk dat het feest alweer aflopende was. En dat terwijl er nog steeds groepen liepen. Een groep is hier net als bij ons een groep mensen die verkleed zijn. Langs iedere groep rijdt een wagen waar de muziek vanaf gedraaid word. Met andere woorden; GEEN live muziek!! En dus bleven we doorzoeken naar een plaats waar wel live muziek was. Dit hebben we 2 dagen gedaan maar het bleek al snel dat we qua carnaval toch echt wel  op de goede plek zaten. Zo zijn we in verschillende straten in de stad zelf geweest maar ook op het zo wel beruchte strand Ipanama. Aan de stranden was het erg druk maar de mensen stonden gewoon te kletsen. Kroegjes zijn er amper en die er zijn draaien geen muziek. Vreemd..?!! De 2 kroegen waar wel muziek gedraaid werd waren homobars! Tijdens deze dagen hebben we in totaal 2 sambabandjes gezien…… WAUW…wat belachelijk! Dan ben je in Rio, de hoofdstad van het carnavalvierende Brazilië en dan is dat alles…..? Nou wij kunnen je vertellen;”DAT KUNNEN WIJ NEDERLANDERS BETER!!!”. Wat wel een leuk gebied was, was de omgeving van “Lapa” (Ja Cor; goede tip!). Hier stond 1 tent waar allerlei (saaie) muziek gespeeld werd maar daarlangs had je een hele straat met kroegen. Leuk maar ook hier GEEN carnaval maar gewoon uit gaan. En daar stonden we dan met zijn 2-en; moe v/h zoeken naar een leuke plek, gaar v/d paar, snel lauw wordende, biertjes en wetende dat jullie aan het carnaval knallen zijn hebben we jullie allemaal ontzettend gemist. Want wat is nou carnaval zonder je vrienden om je heen??

 Op zondagavond gingen we naar het “Sambadrome”, hetgeen wat Brazilië bekend maakt om zijn carnaval.  Het was de vraag of we binnen konden komen want aangezien dit wel 150 Euro en veel meer kost hadden we hier geen kaartje voor. Maar we hadden ook gelezen dat er veel zwarte kaartjes verkocht worden en dus gingen we een poging wagen. En…… NO PROBLEM! We liepen langs de ingangen v/d verschillende tribunes en werden vanzelf aangesproken; ticket ticket?? Yes, we need a ticket!  Na wat rondvragen en -handelen konden we kaartjes krijgen. Op de beste tribune koste een kaartje zo’n 240 Euro en op de tribune die wat verder v/d straat af is (nr. 13) konden we voor 25 Euro binnen. We besloten  om voor de laatste te gaan en gingen naar binnen. De 1^e groep v/d tocht begon om 20.30 uur. De straat is zo’n 800 meter lang en iedere groep moet deze in precies 1 uur en 20 minuten afleggen. Iedere groep heeft een onderwerp over wat ze uitbeelden. 80 minuten lang zie je mooi verklede mensen, praalwagens en gevederde dames voorbij komen. En 80 minuten lang hoor je dezelfde muziek. Één nummer wat continu herhaald word en gewoon vanaf een cd-tje gedraaid word. En dus ook geen live percussiemuziek; erg saai dus! Tribune 13 was ook niet echt geweldig; we zaten toch nog best ver v/d straat af waardoor alles niet echt goed te zien was. De gehele optocht duurt tot 6 uur ’s morgens maar wij hadden het rond middernacht wel gezien. Geen percussie…., wat een tegenvaller!
Sambadrome zonder live percussiemuziek, dat kan niet en is gewoon niet mogelijk. En dus besloten we om de volgende avond, wat DE avond is, terug te gaan. De beste groepen komen als laatste en beginnen dus pas rond 2.00 uur ’s nachts. Door pas laat te gaan kun je met handelen de kosten behoorlijk drukken. We kwamen rond 00.30 uur aan en konden al snel kaartjes krijgen voor een goede tribune voor maar slechts 50 Euro; BINGO!! Het zicht vanaf deze tribune was gewoon top! Al snel stonden we helemaal vooraan en hadden we maar 1 rij mensen voor ons staan;YES! Nu konden we echt goed zien hoe de wagens eruit zagen, hoe de kostuums waren en hoe de dames heupzwiepend voorbij kwamen. Het is echt wel een hele gave kleurrijke optocht. Maar het belangrijkste……; “Was er live muziek?” YESYES!! Bij elke groep kwam halverwege de stoet de groep percussiemensen ertussen. Honderden mensen die tegelijk samen percussie spelen!! Dan krijg je dus echt een oorverdovend geluid. We stonden precies op de tribune waar de percussiegroep zich invoegde en op dat moment gaat het hele sambradrome ( 60.000 man) uit zijn dak! Om kippenvel van te krijgen!!! WAUW dit was echt wel gaaf!

Aangezien we pas ’s morgens rond 8.00 uur thuis kwamen hebben we deze dag verslapen en was het dus het einde v/d carnaval. Voor ons was de carnaval zelf niet bijzonder hier in Rio, blijkbaar hebben we toch wel wat gemist, maar het sambadrome was echt wel gaaf! De volgende dag zijn we de toerist gaan uithangen en hebben we Jezus opgezocht. Jezus staat bovenop een berg midden in Rio. Vanaf hier heb je dus mooie vergezichten over geheel Rio. Het eerste stuk hebben we gelopen maar het laatste stuk konden we met een treintje omhoog. Het was er een drukte van jewelste waardoor het leuke er alweer bijna vanaf gaat. Die avond zijn we nog naar het strand Copacabana gegaan. Het was er rustig en dus was het relaxed om er te zijn. Maar de zee hier….. de golven…. die zijn hoog!! Je durft bijna niet te gaan zwemmen hier! De golven komen niet ver uit de zee maar komen pas heel laat opzetten. Hier hoef je dan ook niet ver de zee in te gaan, het word vrij snel al diep. Omdat ze pas laat opkomen, breken ze ook weer snel. Hoe dan ook; golven zijn hier echt wel zo’n 3 a 4 meter hoog! En als ze omslaan dan spat het water soms wel zo’n 8 meter hoog op!! Gaaf om te zien! Het water is overigens vrij koud. Zeker als je bedenkt hoe heet het hier is; 38 graden.  
Onze laatste dag in Rio regende het en hierdoor vielen onze sightseeing-plannen “letterlijk” in het water.   We hadden net besloten om dan maar naar een shoppingmal te gaan toen Jude aankwam. Ze wachtte op iemand die nooit kwam opdagen en daarom besloot ze om met ons mee te gaan. We hadden de bus naar het centrum en gingen op het eerste het beste terrasje zitten. En bleven daar zitten……! Jude komt uit Z-Afrika en het klikte meteen tussen ons. Ze bleek de volgende dag jarig te zijn en aangezien wij dan al weg waren moesten we dit nu vieren. Tegen de avond gingen we terug naar het strand vlakbij onze homestay, kochten champagne, wat chips en hebben haar verjaardag gevierd.

Rio is een mooie en leuke stad. De stad is echt op en tussen de rotsen/bergen gebouwd. Je kijkt dus altijd wel tegen een berghelling aan waar de huisjes tegenaan geplakt zitten. Daarbij heb je zon, zee en strand. Rio heeft ook vele oude gebouwen en waar je ook loopt, je ziet altijd wel ergens een mooi oud kerkje. Wij voelen ons hier wel thuis. Er heerst toch wel een semi-Westerse cultuur en de bevolking is cultureel gezien ook erg gemixed. Blank, geel of zwart, alles leeft hier door elkaar heen maar vooral ook met elkaar. Deze stad is dan ook goed voor ons ego. Vrouwen met een smalle taille en een reet 4x zo breed en dik als de mijne. De dikste tieten worden in een te smal topje en de breedste konten worden in een te smalle broek gepropt! Zelfs de paspoppen in winkeletalages zijn breed en hebben een dikke kont. Ik voel me ineens SUPERSLANKIE! Yes, now we are talking! En Ronald….? Ronald is gepromoveerd van militaire man naar Ronald Schwarzenegger!!

De volgende morgen vertrokken we naar Sao Paulo om van daaruit door te reizen naar de Pantanal. De eerste busrit duurde 6 uurtjes en de 2^e duurde maar liefst 15 uur. Pfffffff……, ja dat is wel een wezenlijk verschil met Azië; de reistijden. Maar goed dat hoort er nu eenmaal bij. En…….., de bussen hier zijn dan wel superruim. Je kunt er goed in slapen. Om een hotelovernachting te besparen (yep, het is hier wel duur allemaal) reizen we met nachtbussen!

Pantanal
Op het busstation in Campo Grande hadden we een 4-daagse trip geboekt naar de Pantanal. Dit is een soort jungle maar dan anders. Eerst hadden we ter plekke nog een overnachting, we zouden de volgende dag rond 9 uur vertrekken. Tijdens de laatste busrit zijn we een tijdslijn gepasseerd en moesten we de klok 1 uur verzetten. Toen we om 9 uur zaten te wachten bleek ook nog eens dat die dag de zomertijd in ging en dus waren we een uur te vroeg. Uiteindelijk vertrokken we met een volle minivan (13 personen) richting de Pantanal. Weer een busrit van zo’n 6 uur. Eenmaal aan de rand van dit natuurgebied moesten we overstappen naar een open truck. Hier begon het dan…! Het was nog 22 km. hobbelen over dirt-road tot aan ons kamp. Onderweg zagen we al alligators en veel verschillende vogels waaronder de blauwstaart-papagaai. Behalve de weg zelf stond alles onder water wat een erg mooi gezicht was. Het laatste stuk moest de helft van onze groep overstappen op een tractor met aanhanger. Met zijn allen zouden we te zwaar zijn om door het water heen te rijden. Yep, we moesten echt door grote poelen heen rijden waar de banden tot wel aan de bovenkant in het water verdwenen. Gaaaf! Tijdens deze trip kregen weer helemaal het avontuurlijke gevoel!
Eenmaal in het kamp kregen we onze tent toegewezen. Shit, moeten we daar in slapen…?? Het was een super klein tentje waar de 2 matrasjes half over elkaar heen geschoven lagen. Ronald kon er niet eens recht in liggen zonder met zijn neus tegen het tentzeil aan te liggen. Onze bagage…., die moesten we maar onder de overkapping neer leggen. Hmmmnpf! Ach ja, what the heck!! Ons kamp had een goede formule bedacht. Een soort camping dus met een klein zwembad, douches, een groot restaurantgebouw waar je kon tafeltennissen of biljarten, een flink overdekt terras, een bar en verschillende overkappingen waaronder verschillende hangmatten hingen. We hadden vooraf 1 prijs betaald en dit was inclusief alle excursies, 3x eten en zoveel water als je wilt. Iedereen kreeg een ketting met schakels en als je iets uit de bar bestelde (BIER..!) dan betaalde je dit met de schakels. Pas bij vertrek moest je dan je rekening betalen. Erg makkelijk!
Tijdens deze dagen hadden we 6 excursies. De 1^e was meteen op de 1^e avond; de nachtsafari. Met zijn allen weer in de open truck en het zandpad afrijden op zoek naar dieren. We hebben wel wat dieren gezien maar eigenlijk niets nieuws t.o.v. die middag. Bij terugkomst zijn we maar aan het bier begonnen en hebben we onze 1^e contacten gelegd met wat Ossy’s. Die nacht in de tent was echt verschrikkelijk! Het is hier ontzettend warm; overdag maar ook ’s nachts koelt het hier niet af. En dan lig je met zijn 2-en in een veel te klein tentje. Slapen lukte ons beide niet en dus probeerden we de hangmatten. Muggen, muggen en muggen……. Nee dat lukte dus ook niet. We waren blij dat het weer dag werd en dat we om 9 uur weer vertrokken voor de volgende safari. Dit keer zagen we de toekan, alligators, gieren al peuzelend aan een reuze-otter en verschillende vogels. Ook tijdens de wandeling door het gebied zagen we verschillende dieren; papagaaien (de rode), het gordeldier en wilde paarden. Die middag hadden we een boottocht en ook daar zagen we weer allerlei dieren  waaronder de Copabara (of zoiets) wat een reuze-otter is. De Pantanal is een mooi natuurgebied wat nu dus geheel onder water staat. Ons kamp  is dan ook echt een eilandje, wil je ergens komen dan moet je eerst door het water. Wel is het hier zo warm dat je het water iedere dag zo’n 6 cm. ziet zakken. Na 3 safari-tochten waren we blij dat we weer in actie konden komen. Nouja.., Ronald dan! Want we gingen paardrijden. Hier heb ik voor gepast en ik ben aan het zwembad gaan liggen. Tussen de activiteiten door verbleven we gewoon in het kamp om te lunchen en te wachten op de volgende activiteit. Siësta…, die heb je hier echt nodig ja! Het was in de zon wel  50 graden. Misschien wel meer, maar dat kon onze thermometer niet aan! Je doet dus echt niks dan! Een beetje hangen, beetje kletsen, ff afkoelen in het zwembad en wachten. Op de 2^e volle dag moesten we na het paardrijden wel erg lang wachten. Pff.., dat is niks voor ons met die hittte. Maar goed uiteindelijk gingen we vissen; piranjavissen! Om er te komen moesten we dus eerst een heel stuk door het water lopen. Het water was echt super warm; heet bijna! Eenmaal daar hebben we een rustig plekje opgezocht en de hengel in het water gegooid. Natuurlijk hebben wij niks gevangen maar onze vrienden wel; echte piranja’s!! Tijdens de avonden zaten we met wat mensen bij elkaar. Een Belgische, Lore, en voor de rest was het kamp gevuld met Ossy’s. Gezellig volk, maar als ze onderling praten konden wij het, slap gelul, echt niet meer volgen. Voor de nachten hadden we een oplossing gevonden; matrasjes naar buiten, muskietennet er overheen en gelukkig konden we weer goed slapen! Lekker……., buiten slapen!!! De laatste dag gingen we ’s morgens tuben. En dit in de rivier met piranja’s! Eerst vaarden we een heel stuk de rivier op om daar neer te ploffen op je band. Zorg dat je blijft zitten want val je eraf dan kom je er niet zomaar weer op! Rustig dreven we op de stroming de rivier af. Door een beetje te “kloten” vielen we toch in het water; aaach…… PIRANJA’S!!! Aaaach……, ALLIGATORS!!! Maar die beesten zijn uiteindelijk banger voor jou en dus geen probleem!
Die middag vertrokken we naar onze volgende bestemming; Bonito. Eerst met de open truck terug naar het begin v/h park en van daaruit met de bus. Al vrij in het begin hadden we vertraging. Ze waren een grote vrachtwagen uit de berm aan het trekken (en hoe…..; sukkels!). Die avond kwamen we rond 21.00 uur aan in het youth hostel.

Bonito
We kregen onze kamer toegewezen en hebben daarna meteen een activiteit geboekt;  snorkelen! Die avond hebben we gezellig zitten kletsen met hetzelfde groepje waar we in de Pantanal ook mee zaten. De volgende morgen vertrokken we met de bus. We hadden met zijn 5-en samen 1 onderwatercamera gehuurd om foto’s te kunnen maken. Eenmaal daar kregen we een wetsuite wat we aan moesten doen. Nu gingen we eerst een stuk lopen door de jungle. Onderweg zagen we nog wat aapjes. Bij het water aangekomen moesten we eerst wat oefenen. Want het was niet echt snorkelen maar…………. We mochten niet op de bodem gaan staan omdat je dan de voedselketen voor de vis zou verstoren. We hadden dus ook geen flippers aan maar gewone surfschoentjes. Door het pak blijf je al redelijk drijven in het water waardoor het dus wel makkelijker word. Na het oefenen gingen we dan. We werden door de lichte stroming v/d rivier mee gevoerd en dreven tussen de vissen door. Dit was geweldig!! We zagen wel 30 verschillende vissoorten waaronder de vis-etende vis. Van groot tot klein, van zwart tot kleurrijk en in allerlei vormen. We zagen vissen met takjes slepen en dat ze op hun eigen vinnen gingen zitten. Soms dreven we gewoon midden in een school vissen mee…..! Erg leuk! Het water was helemaal niet diep, soms moesten we opletten om je niet te stoten aan rotsen e.d. Halverwege het parcours was het dieper. Onder ons zagen we 3 plekken waar het zand omhoog spoot. De rivierbodem ligt blijkbaar vol met grote rotsen. Hier en daar zitten er gaten in die een verbinding maken naar hoger gelegen gedeeltes waardoor het water naar binnen gespoten word. Je kon ook gewoon je hoofd in het gat steken! Al met al waren we zo’n 3 uur in het water. Terug bij het begin kregen we de lunch en daarna gingen we weer terug naar ons hostel.
In Bonito zaten we in een erg relaxed hostel met leuke mensen. Daarom zijn we er nog een dagje gebleven en hebben we relaxe gedaan. In de middag zijn we vertrokken richting de Iguazu Falls, weer een busrit van 18 uur.

Iguazu Falls
Tijdens de busrit begon het te regenen. Bij aankomst in ons hostel regende het nog steeds. Bij het busstation werd ons verteld dat het de volgende dag weer beter weer zou zijn en dus besloten we om die dag nog niet naar de Falls te gaan. Gelukkig hadden we wifi en dus tijd om te socialisen! En zo hebben we de hele dag door gebracht!
De volgende morgen vertrokken we om de Falls aan de Braziliaanse kant te gaan zien. Eerst met de bus naar het park, kaartje kopen, met de gratis bus stukje rijden om uiteindelijk bij een punt uit te stappen waar vandaan we konden lopen. We hadden van hieruit al een mooi zicht op de watervallen en het was nog zo’n 2 km. lopen. Hoe dichterbij we kwamen, hoe beter het uitzicht werd. Het zijn heel veel watervallen langs elkaar en vanaf deze kant kijk je er heel mooi tegenaan. Op het einde staan er steigers waar je overheen kunt lopen om toch best wel dichtbij te komen. Hoogtepunt is natuurlijk the “devils throat”. Hier valt het water met een enorm geweld omlaag! Het is een brede ¾ circel; het water spat hier enorm hard omhoog. Vanaf de steiger kijk je er van onderaf tegenaan. Erg mooi!
Na dit gezien te hebben zijn we terug gegaan naar ons hostel, hebben de bagage gepakt en zijn we meteen door gereisd naar Argentinie. Dit duurde zo’n 2 uurtjes. Hier vonden we een gezellig hostel.

Argentinië
Argentinië heeft meteen een andere uitstraling. Het ziet er gezelliger uit. Terrasjes, bomen, smallere straten,kleurrijker….! Ja, dat bevalt ons wel!
In Foz de Iguazu hebben we lekker wat rond gelopen, wat gegeten en een aantal biertjes achterover geslagen. Terug in ons hostel zijn we aangeschoven bij een gemixed groepje; twee meiden uit Buenos Aires , twee Ieren, een Italiaan en een Duitse dame. Een gezellig groepje bij elkaar. Ze waren verrast toen we om middernacht trakteerden op bier vanwege Ro’s verjaardag. De volgende morgen waren we allemaal niet vooruit te branden waardoor we pas rond 11.00 uur bij de waterval aankwamen. We zouden samen gaan maar aangezien we allen andere plannen hadden hebben we de dag toch samen door gebracht. Eerst hebben we een wandeling gemaakt door een stukje jungle naar een waterval toe. Het viel eigenlijk een beetje tegen. Het was een gewoon paadje door de bossen wat nog redelijk druk bezocht werd. Dieren hebben we er dus niet gezien; nee, dat is niet waar……… Er waren ontzettend veel spinnen. Je moest echt opletten waar je liep om niet met je hoofd in zo’n groot web te lopen. Vrij grote spinnen waren het.  
Daarna gingen we naar “the devils throat”, maar nu dus vanaf de Argentijnse kant. Nu keken we er niet tegenaan maar er bovenop. WAUW, wat een geweld!! We stonden bijna boven de waterval en zagen het water dus echt naar onderen donderen! Door het opstuivende water kon je het water beneden gewoon niet zien; het was één grote witte vochtplek! Ook werden we redelijk nat. Door de zon zag je dan weer één of meerdere regenbogen. Gaaaaf!!!
Na dit gezien te hebben hadden we jammer genoeg geen tijd meer om de andere watervallen nog te zien. Het park ging dicht en wij dus naar huis. Terug in het dorp hebben we eerst de busrit geboekt en zijn we daarna gaan eten. Terug in het hostel hebben we rustig aan gedaan en later op de avond kwamen ook de anderen van ons groepje er weer aan. Om middernacht begonnen ze te zingen en kwamen ze met een taart, met vuurpijl, aandragen. Nu was het mijn verjaardag. Weer werd het een gezellige avond!
De volgende dag konden we rustig aan doen want onze bus vertrok pas om 14.45 uur. Nog even lekker zwemmen, mailen, bankzaken enz. Die middag vertrokken we dus richting Buenos Aires.

Buenos Aires
In de ochtend kwamen we aan. We hebben onze tassen op gebonden en zijn lopend op zoek gegaan naar een goedkoop hotel. Tja…, wat is goedkoop? De prijzen, dat is nog steeds wennen aangezien hier alles toch een stuk duurder is dan in Azie. Maar na een colaatje op een terrasje en de nodige kilometers lopen hebben we toch weer wat gevonden. Eigenlijk wilden we hier een maand blijven om Spaans te leren maar uiteindelijk hebben we toch besloten om door te gaan reizen naar Patagonie. Dit vanwege het weer daar. Als we een maand later gaan dan is het in het zuiden ook weer 5 graden kouder. Ook wel jammer want Spaans kennen is hier toch wel erg makkelijk. Gisteren zijn we de hele dag in touw geweest om het een en ander te regelen. We hadden op het internet geïnformeerd naar het huren van een auto en hebben wat gevonden. Hun bureau zit aan de andere kant v/d stad en zo hebben we al lopende toch al heel wat gezien. En het is gelukt!! We hebben voor een heel redelijke prijs een auto gehuurd! Vanaf dinsdag 9 maart hebben we 49 dagen lang de beschikking over een Ford ka. Een klein autootje waar onze bagage misschien amper in past, hahgaha!! Daarna zijn we op zoek gegaan naar een goede wegenkaart en naar een boek Spaanse les.
Buenos Aires zelf, daar hebben we nog niet heel veel van genoten. Maar we komen hier ook weer terug en afhankelijk van ons Spaans willen we hier dan 1 maand blijven.

Brazilië

1 Euro                                  2,45 Reais
hotelovernachting          70 a 80 Reais
blikje cola                           4 Reais
Bier (600 ml.)                    6 Reais
------------------------------------------------------------------------------------------

Argentinië

1 Euro                                  5 Pesos
hotelovernachting          70 Pesos
blikje cola                           7 Pesos
Bier (1 ltr.)                          9 Pesos
Marlboro                            5,5 Pesos
Maaltijd (2 pers.)            70 Pesos

---------------------------------------------------------------------------------------

We gaan vanaf dinsdag dus 7 weken door Patagonië reizen. We hebben geen idee of we hier internet zullen hebben. Waarschijnlijk niet! Dus...., tot over 7 weken!!

Het vervelende aan Z-Amerika is dat we met onze telefoon geen verbinding hebben hier. We kunnen dus ook geen sms-jes ontvangen en zijn dus alleen nog via de mail te bereiken.