kleine dingetjes

Jeetje, wat vliegt de tijd! Nog 4 weekjes. Toch besef ik me nog steeds niet dat we dalijk echt een jaar weg zijn. Het is zo onrealistisch…. Geregeld zeggen we tegen elkaar; :”Nu, over 4 weken, zitten we in Moskou.” En toch lijkt het nog steeds een ver van mijn bed schow!!

Ik ben nu met de kleine dingetjes bezig. Simpele dingen, zoals wat voor bloedgroep ik eigenlijk heb. Dat blijkt nog lastig te zijn. De huisarts heeft dit niet in zijn dossier staan. Dus maar ff bellen naar mijn revalidatiearts. Maar ook daar staat mijn bloedgroep niet in mijn dossier vermeld. Raar…..??!!! Dan maar gaan bellen naar de orthopeed die mij verschillende keren onder het mes heeft gehad. Die krijg ik dan natuurlijk weer niet te pakken!. Volgens mij heb ik O+, maar ik wil het wel 100% zeker weten. Krijg ik deze info niet los, dan moet er eerst bloed geprikt worden. Belachelijk toch! En datzelfde geldt natuurlijk voor Ronald.

Morgen is mijn laatste werkdag! Ik denk dat ik maar op ijs ga trakteren, aangezien het zo’n lekker warm weer is. En het is weer eens wat anders dan vlaai! Ja, en dan zit ik de komende weken dus thuis. Ter voorbereiding van….

Dan zullen we de tassen langzaamaan eens gaan inpakken. Nu liggen alle spullen die we aangeschaft hebben voor deze reis in een doos bij elkaar. Uitpakken dus! Leuk om te doen. En goed om een goed overzicht te krijgen van wat we nu nog nodig hebben. Moet er nog wat aangeschaft worden of misschien zijn er dingen die we beter thuis kunnen laten.

Er zijn een paar dingen die nog in de maak zijn. Zo worden er nog wat nieuwe broeken voor mij gemaakt. Waarschijnlijk kan ik ze deze week nog ophalen. Van mijn grote rugzak worden de helpen veranderd. Nu zit er een klik-gesp aan om de tas vast te maken. Deze worden verwijderd en vervangen door klitteband zodat ik hem zelf los kan maken en af kan doen. Dan hebben we natuurlijk nog de fotocamera. Hij is nu helemaal aangepast. Het heeft best wat tijd gekost, maar 2 weken geleden kon ik hem dan toch eindelijk ophalen. Toen bleek de flitser kapot te zijn en moest ik hem weer terug sturen. Een half uurtje geleden kreeg ik een telefoontje dat de camera morgen bij me word afgeleverd.! Eindelijk…! Dan kan ik de komende weken gaan spelen met de camera! Foto’s maken van familie en vrienden. Ik wil deze dan uitprinten en insealen. Dan kan ik de foto’s aan de rugzak hangen. Want jullie moeten wel mee op reis! Dan kunnen ook jullie een stukje v/d wereld zien!! Hahahga! Daarbij is het ook leuk om de lokale bevolking waar we mee in contact komen onze omgeving en vrienden te laten zien.