Rusland

Moskou
27 juli 2009
Gisterennacht rond 02.00 uur zijn we opgestaan. Snel ff douchen en om 02.30 uur stonden Math en Renate voor de deur. Zij hebben ons weg gebracht naar het vliegveld in Dusseldorf. Na het afscheid zijn we ons gaan inchecken. Je kent het wel; wachten, rondhangen, inchecken en vertrekken. In het vliegtuig konden we gelukkig toch nog wat slapen. Daar aangekomen zijn we op zoek gegaan naar het treinstation. Dit stond gelukkig met symbooltjes aangegeven en was dus zo gevonden. We moesten eerst 45 minuten met de trein tot aan een metrostation van Moskou. Bij de metro was het even uitvinden hoe dit systeem werkt. Als je het eenmaal weet is het niet al te moeilijk, maarja zo’n eerste keer…? Maar even vragen dus. Nou zeg; die Russen zijn niet erg sympathiek. En geen van allen kunnen Engels. Ze kijken je soms aan alsof je de duivel bent. Daar kom je dus ook niet ver mee. Uiteindelijk, met een beetje hulp, kwamen we er uit. Moskou heeft een hele mooie infrastructuur. Er zijn 3 verdiepingen ondergronds. In de meest diepe ligt de rondweg. In de lagen daarboven liggen de lijnen die van A naar B lopen en weer terug. Natuurlijk kruisen verschillende lijnen elkaar waardoor overstappen makkelijk is. Wij maken met name gebruik van lijn 6 en lijn 1. Het werkt perfect, alleen kon het metro-schema wat meer opgehangen worden. Het lastigste is eigenlijk gewoon het Russisch alfabet. Die taal is nauwelijks te lezen. Maar het systeem werkt echt goed! De metro zelf, jeetje…. die raast me toch met een snelheid door die gangen heen! Ze blijven ook echt af en aan rijden. Maakt niet uit op welke lijn je zit, iedere minuut komt er een nieuwe aan. Wat wel echt opvalt is dat er veel mensen zitten te slapen in de metro. Er hangt dan ook een muffe lucht en ze maken een enorm kabaal. Als je er de hele dag in zou zitten dan ben je binnen de kortste keren doof.
Eenmaal bij de eindbestemming moesten we nog een kwartiertje lopen. Yep, met bepakking. We hadden de tassen bij Loes nog gewogen. Beide tassen wogen rond de 16 kilo. Maar er kwamen nog wat dingetjes bij. Eten voor in de trein, een jasje en nog wat kleine dingen. Op het vliegveld bleek dat allebei onze tassen rond de 19 kilo wogen. Oeps!!! Toch wel erg veel. Inclusief de handbagage-tassen liepen we dus met zo’n 23 kilo op onze rug. Dit hebben we natuurlijk ook gemerkt! Hier gaan we nog wel wat aan doen. Zowiezo valt de etenswaar voor in de trein er dadelijk al vanaf. Eenmaal in het hotel (rond 16.00 uur) konden ze onze naam niet vinden. We stonden ingeschreven onder de naam “brak”. Ja, brak waren we wel ja! Maar doordat mijn naam niet goed gespeld was kregen we wel een standaard kamer i.p.v. een budget kamer. Ha, met een bad!! Lekker, na al dat gesjouw! Even relaxen dus! 
’S Avonds zijn we weer via de metro de stad in gegaan en hebben we gewoon wat rond gelopen. Eerst ergens wat gegeten en daarna zijn we naar het rode plein gegaan. Ja, veel mooie gebouwen staan hier. In de stad zelf was niet veel te beleven dus wouden we weer richting huis gaan. En net toen konden we geen metro vinden. Zul je zien he. Het duurde even, maar na een heel eind gelopen te hebben (pfff….!) kwamen we toch weer een M, van metro, tegen. Op naar huis; slaahaapen!!

Vandaag zijn we begonnen met een Russisch ontbijt. Één snee mik met jam, één ei-koek en een chocoladekoek. Hahga, ff wennen hoor! Daana zijn we natuurlijk weer naar de stad gegaan. Red district nog een keer en vanmiddag hadden we een bus-rondrit door de stad. We vinden Moskou eigenlijk maar een saaie stad. Het heeft vele mooie gebouwen waar allemaal een geschiedenis achter zit. Dat is wel interessant, maar eigenlijk boeit ons dat niet zo. Maar een terrasje, of een markt of iets dergelijks zie je er amper. De voetpaden zijn er zo smal dat je niet langs elkaar kunt lopen en overal zijn drukke wegen waar het verkeer veel te hard rijdt. Je ziet hier nog veel oude auto’s rijden, zoals lada’s. En overal zie je mensen met een fles bier in de hand lopen, zelfs achter de kinderwagen! Je ziet dan ook geregeld zatte mensen liggen slapen in een bushokje of gewoon op straat. Misschien komt het ook wel doordat we te kort hier zijn om te weten waar je het zoeken moet. Dat is vaak zo. Vanavond zijn we dus maar op tijd terug gegaan om een rustig avondje te hebben. Dan zijn we morgen ook weer lekker fit! 

Morgen gaan we naar het Kremlin en natuurlijk gaan we nog met de metro naar bepaalde haltens.. Enkele metro-haltes zijn heel mooi. Ze hebben ouderwetse gewelven en/of zijn van ware kunststukken voorzien. Morgenavond hebben we rond 10 uur een transfer naar het treinstation waar we vertrekken met de Trans Mongolie Express.

Treinreis Moskou-Irkutsk
30 juli 2009
Nadat we een aantal metro-stations bezocht hadden en op de gevoelige plaat hadden gelegd, hebben we de kerk (die met al die kleuren) op het rode plein van binnen bezichtigd. Alles van binnen is beschilderd en heeft een hoog efteling-gehalte. Deze kerk moesten we van binnen zien, je bent tenslotte niet elke dag in Moskou. Hierna zijn we terruggegaan naar ons hotel, omdat de stad ons verder niet echt boeide en we ff wouden relaxen, want om tien uur zouden we de transfer hebben naar het station waar de treinreis begint. Een vrouw kwam ons ophalen met een mercedes sprinter bus, en een half uurtje later stonden wij op het station (gelukkig georganiseerd, vanuit moskou heb je vier stations met de bestemming richting azie). We hadden trein no10, kabine 6, en plaatsen 11&12. Eerste indruk in de trein was toch iets van” men, wat klein moeten we hier 3 dagen en 5 nachten in doorbrengen” . Gelukkig hebben we leuke mensen in onze gedeelde kabine zitten, Math en Jennifer, beide komen uit schotland en gaan emigreren naar australie. Jennifer heeft er al gebackpakt in 1998 en math heeft er al 15mnd gewoond. 

Leven in de trein
Onthaasten word er gezegd. Ja, dat is het zeker! 3 dagen en 5 nachten, Pffff….. best lang eigenlijk. Onze cabine heeft 4 bedden. Math & Jenn leven boven en wij leven op de onderste bedden. Langzaamaan word het echt je huisje. De kleine tafel staat vol spulletjes die we geregeld nodig hebben. Drinkbekers, boekjes, een pen, bidonflessen, camera, mp3-speler enz. De inhoud van onze tassen (die dus veel te vol waren/zijn) ligt verspreid over en onder onze bedden. Soms is het gewoon zoeken naar… Al met al doen we eigenlijk niks. Slapen en wachten tot er weer een stop is. Dat we even frisse lucht kunnen happen. De stops zijn meestal maar zo’n 20 minuten. Soms nog korter zelfs. Toevallig komt er dadelijk een stop aan van wel 39 minuten lang! Zul je zien, deze is midden in de nacht! Het blijkt ook nog een heel mooi station te zijn. Maarja, in het donker zien we daar dus ook weinig van. Die 20 min. zijn zo om. Op de perronnen staan handelaren waar we fruit, drank en etenswaar kunnen kopen. Wij hebben niks nodig, want die zware tas met nudels en pakjes drinken, hebben we niet voor niks mee gesjouwd! Eerst die maar eens leeg eten.. Yep, we leven nu dus op sultana’s en nudels. Meer heb je eigenlijk ook niet nodig aangezien je toch niks doet. Lui word je ervan, en daardoor zoek je vanzelf ook niks meer te doen. Het is echt slapen, spelletje doen, slapen, eten, kletsen, lezen, slapen, verslag typen (alle tijd daarvoor, zoals je ziet!), slapen, enz.
Inmiddels zijn we al 2 tijdzones gepasseerd. De trein zelf reist in zijn geheel volgens Moskou-tijd, wat 2 uur later is dan in NL. De lokale tijd nu, is nog eens 3 uur later. In Irkutsk is het 5 uur later dan in Moskou. Eigenlijk hebben we nu dagen van zo’n 23 uur. De natuur raast aan ons voorbij. Één en al bomen. Bossen, bossen en nog eens bossen. Hier en daar een moerasplas of een dorpje. De dorpjes bestaan uit oude kleine houten huisjes en stellen meestal niet veel voor. Langzaamaan word het landschap steeds wijdser. D.w.z. dat er meer open vlaktes komen, maar verder verandert er niet zo veel. Gelukkig hebben we leuke mensen bij ons in de cabine. ’S Avonds pakken we ons gekocht bier (op het perron) en kletsen we samen de avond door. Gezellig! Zo kunnen we meteen ons Engels weer opdoen, wat ons eigenlijk goed vergaat.

31 juli 2009 
Wat bier betreft, hebben ze hier party-packs. Dit zijn flessen (van plastic) van 2 of 3 liter. Sohooo…, dat is nogal. Wel makkelijk hoor, koop 1 fles en je hebt genoeg voor de hele avond. En het smaakt ook nog goed ook!
We zijn nu al in Azie en het tijdsverschil is nu al 4 uur met Moskou. Al 6 uur verschil met Nederland dus! We bedachten ons net dat we al bijna 1 week weg zijn. Het voelt net als 2 dagen. De natuur word steeds mooier. We zijn nu omringd door bergen; echt super! Ook zien we steeds meer dorpjes en bij de huisjes word grond verbouwd met van alles wat, maar vooral aardappelen. Tja, waar word de wodka van gemaakt…?
Mijn bloed begint al harder te stromen bij het zien v/d bergen en ik kan niet wachten tot we er zijn zodat we kunnen gaan beginnen aan de 3-daagse trekking. Minpuntje; het is regenachtig weer. Al een dag lang. Maar we moeten nog zo’n 15 uur treinen voordat we er zijn, dus er kan nog van alles gebeuren. Daarbij is het weer tussen de bergen zo veranderlijk dat je nooit weet hoe het over 2 uur is. We zullen het gaan zien.

Onze provodnik(ken)- (3 vrouwen die elkaar aflossen en de boel hier een beetje schoon proberen te houden) zijn niet erg vriendelijk. Wij kunnen geen Russisch en zij geen Engels, dus dat maakt communiceren moeilijk. Maar er kan dan ook echt geen lachje vanaf. Gelukkig hebben we stroom in deze wagon. Wij hebben een platte verdeelstekker mee genomen omdat onze batterij-oplader heel lang werk heeft. Zo kunnen we 4 dingen tegelijk opladen. Makkelijk toch! Nou, dat is echt een probleem hoor, dat kan niet! Volgens ons is ze gewoon bang dat de stroom dan op raakt. Misschien denkt ze wel dat ze dan niet meer kan stofzuigen. Jahaaa, iedere dag word er hier stof gezogen. Het liefst op een tijdstip dat bijna iedereen nog slaapt.

Baikal Lake
7 augustus 2009
Hiken
Toen de trein stopte stond er al een mannetje op ons te wachten. We werden netjes naar het bureau gebracht en daar konden we ons klaar maken voor de hiking. Eerst nog wat gegeten en s’middags vertrokken we met de normale lijnbus (ouwe daewoo-bus) naar Bol’shoye Goloustnoye, ons vertrekpunt voor de hiking. Het was een busrit van 3 uur over onverharde weg en we reden midden door de bossen heen. Dit dorpje ligt echt in the middle of nowhere aan het Baikalmeer. Alle dieren (koeien, schapen, paarden) lopen er gewoon los. Het is een klein dorpje.
We waren met 4 man. Onze gids, Costja, de dochter van iemand v/d organisatie, Sacha, en wij zelf. Sacha, een meisje van 24, had nog nooit een hike gedaan. Costja, ook 24, is een enthousiaste hiker en een echte natuurfreak. Hij wou de 1e nacht al meteen in de tent slapen. Aangezien we al 4 dagen geen douche gezien hadden gehad wouden we de 1e nacht toch nog graag in onze “homestay” slapen. Okay maar uuhhh…., er zijn geen douches. Oeps! Er bleek wel een sauna te zijn. Dan maar de sauna in; LEKKER!!!

De volgende morgen vertrokken we. We hebben 3 dagen langs de kust afgelopen. Een stuk ervan was een National Park. Het was zo’n 20 km. per dag lopen. Door de bossen, over rotspartijen en midden door het woud. Omhoog, omlaag, klauteren, maar ook over gewone bospaadjes. We waren iedere dag zo’n 10 uur onderweg, dat was dan inclusief de middagpauze die 1 ½ tot 2 uur duurde. Onderweg waren overal kampvuur-plekken. Costja, onze survival-man, haalde dan zijn bijl en zaagketting te voorschijn en ging hout verzamelen. Hij zorgde voor een kampvuur en maakte dan eten voor ons. Niet geweldig lekker, maar wel voedzaam. Echt survival food! Alhoewel hij ook allerlei lekkernij bij zich had; cakejes, chocolade, caramel snoepjes, enz. Na het eten werd er nog thee gemaakt en onze maaltijd was weer kompleet.
De 2e dag zijn we ook nog naar grotten gegaan. We moesten helemaal steil omhoog klimmen naar de grot toe. Bij de 1e grot moest je over glad gesteente eerst 3 m. omhoog klimmen om bij de ingang te komen. Ik twijfelde al of mij dit zou lukken, maar na wat aanmoediging ben ik eraan begonnen. Shit, had ik dat maar niet gedaan! Halverwege bleef ik hangen. Je had hier echt je handen bij nodig. Costja probeerde me omhoog te praten, maar ik wou alleen maar weer naar beneden! Die rotgrot kon me gestolen worden!! Ik hing daar halverwege in een beknepen positie en durfde ineens niks meer. Ik raakte zelfs een beetje in paniek. Ik zag het al voor me; wereldreis afgebroken, al na 1 week!! NO WAY!! Ronald heeft me samen met Costja naar onderen begeleid d.m.v. trek- en duwwerk. Pfff…, weer vaste bodem onder me. Bij de volgende grot kon ik gelukkig wel mee naar binnen.
De 2e nacht sliepen we in een tentje, midden in de natuur. We wisten dit wel maar we wisten niet dat we zelf alles mee moesten nemen. Dus ook matrasjes of iets dergelijks. Aangezien we deze niet hadden hebben we op de grond geslapen. Het was warm genoeg, maar het lag niet echt lekker. Slecht geslapen dus!
De 3e dag hebben we tijdens de middaglunch gezwommen. We hadden niks niet bij ons. Skinny dippen dus! Heerlijk! Costja en Sacha gingen wat verderop zitten zodat wij het meer voor onszelf hadden. Het water was berekoud, maar eenmaal erin ook juist lekker! We dronken trouwens ook uit het meer. Het water is zo helder (en lekker!) dat dit geen probleem is.

Al met al was het een leuke en vooral mooie trekking door een mooi stuk natuur.

Olkhon Island
Vanaf Irkutsk was het een tocht van zo’n 7 uur rijden, inclusief de oversteek met de ferry. We overnachten bij Nikita’s homestay. Dit is een klein dorpje in het dorp en is heel mooi. Alle gebouwtjes zijn van hout en helemaal besneden. De pilaren zijn een soort totempalen enz. (zie foto) We zitten er nu en eigenlijk gaan we niet zo heel veel van dit eiland zien. We zijn er 2 volle dagen. Gisteren hadden we een excursiedag. We vertrokken s’morgens met de boot voor een trip langs de kust af. Bij het eindstation v/d boot zouden we eigenlijk met een russisch busje over land via een aantal tussenstops terug gaan. Niet dus! De boot was te vroeg vertrokken waardoor de busjes nog vol zaten. Uiteindelijk bleven we met 7 man over, zonder vervoer. Daar sta je dan, zonder een woord Russisch te spreken. Gelukkig was er een Russisch meisje wat Engels sprak. Zij heeft kunnen regelen dat we weer vervoer terug hadden naar ons kamertje. We moesten wel betalen voor dit vervoer, maar dat hebben we uiteraard terug gevraagd aan de organisatie (+ ½ excursiegeld). Wel jammer, nu hebben we de mooiste plekken van het eiland gemist en dus niet veel gezien.
Vandaag hebben we een relaxe dagje ingepland. Vanmiddag gaan we lekker zwemmen. Gisterenavond was ik behoorlijk ziek. Buikgriep. Diaree en overgeven. Ik dus vroeg op bed en Ro is nog ff een biertje gaan drinken. Ro zelf is tijdens de trekking aan de schijt geweest. Tja, het eten is hier toch allemaal wat anders. Vandaag dus maar gewoon een dagje bijkomen en lui wezen. Ro ligt op bed een motorblaadje te lezen en ik….. (ben aan het typen).

Morgen gaan we weer terug naar Irkutsk. We hebben daar een homestay en slapen dan in het appartement van Sacha. Een leuke studio met een bad. Ook kunnen we er zelf koken. Dat word dus een goede maaltijd maken. Wel belangrijk, zeker voordat we naar Mongolie gaan, waar het eten ook niet geweldig zal zijn.

Rusland algemeen
7 augustus 2009 
Hallo daar thuisfront! Effe wat informatie over Rusland in de algemene zin van het woord. Moskou is een grote stad, met de daarbij behorende faciliteiten. Dit wil zeggen dat er normale wc’s zijn alsook douches enz. Ok, de afwerking is wat minder maar het volstaat. Stap je na een paar dagen moskou in de trein, dan ga je eigenlijk een tijdmachine in, en eentje die terug in de tijd gaat! Eenmaal in Irkutsk (ook een redelijk grote stad 600.000 inwoners) is alles ook nog vrij normaal, heb zelfs 2 Cbr’s en een Vulcan zien rijden. Ga je echter weg uit de steden dan verandert alles, Het begint als je naar de wc moet, de plaatstalen hokjes, zelfs bij tankstations hebben een groot gat in de grond en ruiken hetzelfde als je thuis 4 weken je toilet niet doorspoeld. Beetje alla Frankrijk bij de peages alleen deze zijn nog aangesloten op de riolering, en je kunt er je handen wassen na er een gelegd te hebben. Douchen is met de bekende emmer gelukkig ook met warm water, ja, ze zijn hier wel milieubewust… geen waterverspilling. Verder is slapen voor ons westerlingen ook effe wennen, als je een goed matras gewend bent vallen die 4cm dikke matrassen toch enigszins tegen vooral als je op je zij slaapt, dan voel je je botten wel. Ook het eten vergt enige gewenning, kleine porties en vrij smaakloos en nergens een gele M, damn! Wat eigenlijk wel raar is om te zien is mobiel bellende mensen in een dorp van houten krotjes, tja de tijd staat hier op dat gebied ook niet stil. Goedkoop is hier roken, omgerekend kost een pakje marlboro net geen euro en dat is ook wel te merken, er wordt hier veel gerookt door de lokale bevolking. De lokale bevolking is overigens erg vriendelijk en praten gebeurd in gebrekkig engels en met gebaren. Wat een beetje jammer is, sterker nog, ERRUG jammer is dat de russen overal eigen vuilstortplaatsen creeren of dit nou een open veldje is of ergens midden in een dorp, Who Cares! Ook vindt je overal wel bierflesje, in het openbaar drinken is niet toegestaan maar we hebben er aardig wat gezien die deze regel aan de laars lappen, vooral in de steden en gewoon overdag! Zo, voor vandaag hou ik het voor gezien, we gaan nog effe van de zon genieten, later!