Salta

We kwamen hier op tijd aan; we hebben een hostel gezocht, ons laten informeren en zijn op zoek gegaan naar toeristbureautjes om een excursie te boeken. Dit lukte niet meteen want de winkels zijn hier tussen 13.00 en 17.30 uur echt gesloten. Maar…., wel al zicht gekregen op het stadje Salta. Salta is een leuk levendig stadje met een aantal parkjes. Rondom het plein in het centrum liggen veel mooie oude gebouwen en kerkjes. Na een excursie geboekt te hebben (voor overmorgen) belandden we op het terras en al snel leerden we een stel Nederlanders kennen. Na een gezellig gesprek besloten zij met ons mee te gaan op excursie. Die avond gingen we BBQ-en. Bij ons hostel was de prijs inclusief eten en dit werd ’s avonds met alle gasten gezamenlijk gedaan. Het was buiten en dus toch best koud, het eten was niet geweldig maar het is een goede gelegenheid om veel andere reizigers te leren kennen. Na de BBQ werd er gezongen door een medewerker en een danspaar liet ons de echte koloniaalse dansen zien; erg leuk! Na heel wat biertjes werd er gevraagd wie er mee de kroeg in gingen. Tuurlijk………!! Zo kwamen we met een groepje van 10 in een grote disco terecht. Het werd gezellig……, en laat! Toen we thuis kwamen konden we meteen bij het ontbijt aanschuiven. Je snapt dus wel dat deze dag vooral verslapen werd waardoor we niet veel meer gedaan hebben. Nadat we de slaap uit hadden zijn we naar een interessant museum geweest. Tijdens de Incaperiode werden er vele offers gegeven. Zo zijn er in 1984 drie kinderen gevonden op de hoogste berg van deze omstreek, namelijk ongeveer op 6190 m. hoogte. Ze waren vastgebonden en onder gesneeuwd en door de lage temperatuur (-30) zijn hun lichamen zo goed als intact gebleven. De jaren erna heeft de overheid maatregelen genomen om de kinderen op te graven om ze vervolgens in 1999 op te graven en in een museum tentoon te kunnen stellen. Deze kinderen zijn de kinderen van de belangrijkste mensen binnen hun community en zijn bewust gekozen op hun lichamelijke bouw. Hun kleren geven aan hoe belangrijk ze waren. Ze werden eerst zat gevoerd en werden vervolgens bovenop de berg vastgebonden samen met allerlei waardevolle spulletjes. En zodoende werden ze ingesneeuwd en bevroren. Het jongetje was 7 jaar oud, het meisje was 8 en de oudste was 17 jaar. De mummies worden in het museum afgewisseld. Toen wij er waren konden we het jongetje bezichtigen. Je kunt echt de structuur v/d huid nog goed zien op zijn armen en rug. Hij heeft zijn hoofd verborgen tussen zijn knieen en dat is dus amper zichtbaar. Het meisje kijkt met haar gezicht omhoog en heeft op die manier wat zon gevangen; haar gezicht is op enkele plekken verbrand. Na dit museum bezocht te hebben belandden we weer op het terras met Erik & Odette. Next day werden we om 7.00 uur opgehaald voor onze rondtrip. Het was een lange dag van 12 uur in de 4x4-drive. Natuurlijk waren er verschillende stops om het mooie landschap te bezichtigen. De mooiste waren de 7-colored mountain en een voorproefje op  Bolivia; de zoutvlakte. De 7-colored mountain, de naam zegt het al, is een berg met veel verschillende kleuren. Deze ligt achter een klein stoffig dorpje wat enigszins leeft v/h toerisme. De zoutvlakte was ook erg mooi. Doordat alles wit is krijg je het idee in de sneeuw te staan en ga je echt met je ogen knijpen. Verder reden we door mooie bergformaties heen en passeerden we kleine stoffige dorpjes waar je niet eens dood gevonden wilt worden. Het was een mooie dag die natuurlijk weer eindigde op het terras in de stad. Vanuit Salta wilden we door reizen naar San Pedro in Chili. Maar daarvoor moeten we de bergen over en aangezien het daar begint te sneeuwen rijden de bussen niet; SJIT!!! En dus nog een dagje in Salta; beetje slenteren, berg met uitzicht beklimmen, beetje slenteren…. Je kent het wel! Net toen we besloten hadden Chili dan maar over te slaan en om door te reizen naar Bolivia kwam iemand naar ons toe;”Komen jullie uit Nederland?” Waren jullie een half jaar geleden in………… “ -- Heeey HALLO, dat is wel heel toevallig!! Een stelletje uit Frankrijk die we in Cambodja hebben leren kennen en ook in Bangkok weer tegen kwamen stonden nu, in Salta, weer voor onze neus. De wereld is soms maar klein!! En dus……… nog een dagje Salta!! Dit was op zich wel goed want ik voel me een beetje ziekjes en dus dook ik gisterenavond op tijd in bed. Ronald is naar de BBQ gegaan en kwam pas vroeg weer thuis. Vanmiddag hebben we dus met dat stelletje afgesproken en vVanavond reizen we door naar Bolivia waar we morgenvroeg dan aankomen. Op naar nieuwe avonturen!!

Argentinie & Chili algemeen

Argentinie & Chili zijn beide mooie landen. Dit hebben ze wel echt te danken aan de bergketen die van noord naar zuid loopt. Buiten deze bergen om zijn beide landen redelijk saai; plat, droog en dor. Ze zijn hier erg christelijk; onderweg zie je overal mariahuisjes met rode vlaggen erbij. Op de weg zijn ontzettend veel controles. Bij iedere provinciegrens word je gecontroleerd of je groente en/of fruit bij je hebt. Dit mag de grens niet over vanwege het overdragen van ziektes, en dat terwijl het spul wat in de supermarkten ligt niet gecontroleerd wordt. De hotels in de toeristengebieden zijn duur maar ga je buiten deze plaatsen dan worden de hotels nog eens 2x of 3x zo duur.
De mensen zijn hier erg vriendelijk;het is dan ook vrij normaal dat een buschauffeur je tipt om uit te stappen als je op plaats van bestemming bent. Het eten hier bevalt ons wat minder goed. Meat, meat, meat en meat. En natuurlijk GROTE steaks! Maar dan wel met ontzettend veel vet eraan en nergens krijg je er groentes bij. Naast het feit dat het goedkoper is om zelf te koken is het dus ook veel lekkerder. Daarbij is het hier de gewoonte om pas rond 22.00 a 23.00 uur te gaan eten wat wij wel erg laat vinden. Deze twee landen hebben echt een hondenplaag. Het maakt niet uit waar je bent; OVERAL zie je zwerfhonden op straat. Het gekke is dat de meeste er goed uit zien en dat ze allemaal lief zijn. Er zijn dan ook veel mensen die ’s avonds op die manier hun etensresten lozen.  Dan is het hier een stuk kouder wat we in 1^e instantie wel lekker vonden. Maar na een aantal weken verlang je toch weer nasar de warmte; al is het maar alleen overdag! Daarbij is het hier ook lastiger om zelf onze was te wassen. De was droogt niet en dus moeten we het nu vaker weg brengen. Doordat het kouder is, is er natuurlijk ook minder straatleven.
Ronald kan zijn hart hier ophalen! Overal rijden oude Amerikaanse wagens rond en ook zien we hier veel ECHTE motoren. Geen kleintjes, nee gewone zware motoren! TOPPIE!! Het is hier dan ook gewoon Westers. Goede internet, overal restaurantjes, veel terrasjes enz. enz. Al met al zijn we nu sinds 3 mnd. in deze Westerse cultuur en we hebben er inmiddels wel weer genoeg van. Het voelt een beetje aan als gewoon een lange vakantie i.p.v. dat we aan het reizen zijn. Bolivia zal zeker een aangename afwisseling zijn.

We zijn nu bijna 10 mnd. onderweg en het aftellen begint dus alweer. We kunnen het ook wel merken aan onszelf. Gesprekken gaan vaker over wat we willen doen bij terugkomst in NL. Of waar we komen te wonen enz. enz. Volgens de planning zouden we over 10 weken weer thuis komen. Jeetje……………, dat is snel!! Ja, nu is het gevoel echt gekomen dat we naar huis toe reizen.  Vanaf nu gaan we dan ook alleen nog maar omhoog, richting NL. Maar 10 weken………., dat zullen we wel niet redden! Geen idee wanneer we wel thuis gaan komen want plannen wijzigen bijna dagelijks. Wel is het al vrij duidelijk dat we waarschijnlijk niet naar Suriname gaan. Het is in ieders geval duidelijk dat, nu we naar Bolivia gaan, de laatste fase van onze reis begint; HELAAS!!!

De foto’s van B.A. en Salta houden jullie nog van ons tegoed!

Hustlers,
Doe geen gekke dingen tijdens het clubweekend! OF JUIST WEL!!
Pap,
Mijn wond is weer helemaal genezen; don’t worry!